Η Ευρωπαϊκή κοινωνική πολιτική αναπτύχθηκε τόσο μέσα από τις διατάξεις της Συνθήκης της Ρώμης το 1957, όσο και μέσα από τις μεταβαλλόμενες συνθήκες που απαιτούσαν νέα θεώρηση της σχέσης της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής. Έκτοτε, αρκετά ορόσημα μαρτυρούν την ολοένα αυξανόμενη αναγνώριση της αλληλεξάρτησης μεταξύ της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής. Η πολιτική βούληση για μια ισχυρή κοινωνική διάσταση αντανακλάται και στην έγκριση το 1989 του Χάρτη Θεμελιωδών Κοινωνικών Δικαιωμάτων των Εργαζομένων, ο οποίος υπήρξε σημείο αναφοράς για μεγάλο μέρος του νομοθετικού έργου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στους τομείς των όρων και συνθηκών απασχόλησης, των ίσων ευκαιριών και της ασφάλειας και υγείας. Με τη Συνθήκη του Άμστερνταμ το 1997, προστέθηκε ένας νέος τίτλος για την «απασχόληση» στη συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα και πλέον η προώθηση ενός υψηλού επιπέδου απασχόλησης συγκαταλέγεται μεταξύ των στόχων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Με την εν λόγω συνθήκη εισήχθη η Ευρωπαϊκή Στρατηγική Απασχόλησης. Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Λισαβόνας το 2000 παγιώθηκε ο αγώνας κατά της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.  Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Νίκαιας που ακολούθησε αυτό της Λισαβόνας καθορίστηκαν οι τέσσερις κοινοί στόχοι της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής για την Κοινωνική Ένταξη (προαγωγή της συμμετοχής στην απασχόληση και πρόσβαση όλων σε πόρους, δικαιώματα, αγαθά και υπηρεσίες, πρόληψη του κινδύνου του αποκλεισμού, στήριξη των ευάλωτων ατόμων και κινητοποίηση όλων των εμπλεκόμενων φορέων στον αγώνα κατά του κοινωνικού αποκλεισμού). Η νέα Στρατηγική Ευρώπη 2020 εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το 2010 και προτάσσει τρεις αλληλοενισχυόμενες προτεραιότητες, την έξυπνη ανάπτυξη, τη διατηρήσιμη ανάπτυξη και την ανάπτυξη χωρίς αποκλεισμούς. Προς το σκοπό αυτό έχουν θεσπιστεί πέντε κοινοτικοί στόχοι, μεταξύ των οποίων, και οι ακόλουθοι στόχοι που αφορούν άμεσα την κοινωνική πολιτική και την πολιτική απασχόλησης:

• 75% του πληθυσμού μεταξύ 20-64 ετών πρέπει να έχει απασχόληση και
• ο αριθμός των ατόμων που κινδυνεύουν από φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό πρέπει να μειωθεί κατά 20 εκατομμύρια.

Οι προτεραιότητες της Κυπριακής Προεδρίας για την Κοινωνική Πολιτική και την Πολιτική  Απασχόλησης εστιάζονται:

• Στην ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής με έμφαση στην ευημερία των παιδιών, την ενεργό συμμετοχή των ατόμων μεγαλύτερης ηλικίας σε όλες τις διαστάσεις της κοινωνίας και στην αλληλεγγύη μεταξύ των γενεών.
• Στην επένδυση σε καλύτερες και περισσότερες θέσεις εργασίας, σε νέες και αναβαθμισμένες δεξιότητες με εστίαση στην καταπολέμηση της ανεργίας μεταξύ των νέων.
• Στην ενδυνάμωση των συμμετοχικών διαδικασιών και της εμπλοκής των κοινωνικών εταίρων, τοπικών αρχών και της κοινωνίας των πολιτών στην εφαρμογή της Στρατηγικής Ευρώπη 2020, ειδικότερα σε ό,τι αφορά τους στόχους της απασχόλησης, της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, αντλώντας από την εμπειρία καλών πρακτικών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.
• Στην προώθηση της εργασίας για τους Δείκτες της Πλατφόρμας του Πεκίνου  των Ηνωμένων Εθνών ειδικότερα για τους δείκτες για την καταπολέμηση της βίας ενάντια στις γυναίκες με έμφαση στις υπηρεσίες στήριξης θυμάτων. Η Κυπριακή Προεδρία θα ενθαρρύνει επίσης την ανταλλαγή καλών πρακτικών μεταξύ των κρατών μελών για αντιμετώπιση της πρόκλησης του χάσματος αμοιβών μεταξύ φύλων.

• Βελτίωση της προστασίας για τους αποσπασμένους εργαζόμενους και άσκηση του δικαιώματος σε συλλογική δράση στο πλαίσιο της ελευθερίας εγκατάστασης και ελεύθερης παροχής υπηρεσιών

  Η ελεύθερη παροχή υπηρεσιών είναι βασικό δικαίωμα στην ΕΕ και περιλαμβάνει το δικαίωμα των επιχειρήσεων να αποσπούν τους εργαζομένους τους σε άλλη χώρα για εκτέλεση εργασίας, στο πλαίσιο της υπηρεσίας που παρέχει η επιχείρηση. Η υφιστάμενη Οδηγία σχετικά με την απόσπαση εργαζομένων καθορίζει υποχρεωτικούς κανόνες σε ευρωπαϊκό επίπεδο για τους όρους και συνθήκες απασχόλησης που πρέπει να εφαρμόζονται σε αποσπασμένους εργαζομένους στη χώρα υποδοχής.

  Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε μια νέα Οδηγία εφαρμογής με στόχο τη διασαφήνιση και βελτίωση της εφαρμογής των κανόνων που διέπουν την απόσπαση εργαζομένων. Η προτεινόμενη Οδηγία θέτει πιο φιλόδοξα πρότυπα όσον αφορά την ενημέρωση των εργαζομένων και των επιχειρήσεων σχετικά με τα δικαιώματά τους και τις υποχρεώσεις τους, θεσπίζει σαφείς κανόνες για τη συνεργασία μεταξύ των εθνικών αρχών που είναι αρμόδιες για την απόσπαση, περιλαμβάνει στοιχεία για τη βελτίωση της εφαρμογής και της παρακολούθησης της έννοιας της απόσπασης ώστε να αποφευχθεί ο πολλαπλασιασμός των εταιρειών «γραμματοκιβωτίων» που χρησιμοποιούν την απόσπαση ως μέσο παράκαμψης των κανόνων απασχόλησης, καθορίζει το πεδίο εφαρμογής της εποπτείας και τις αρμοδιότητες των σχετικών εθνικών αρχών, βελτιώνει την εφαρμογή των δικαιωμάτων των εργαζομένων, μεταξύ άλλων με την καθιέρωση της εις ολόκληρον ευθύνης στον τομέα των κατασκευών για τους μισθούς των αποσπασμένων εργαζομένων, καθώς και για το χειρισμό των καταγγελιών.

  Μαζί με την προτεινόμενη  Οδηγία για την απόσπαση εργαζομένων, η Επιτροπή πρότεινε έναν Κανονισμό ο οποίος καθορίζει τις βασικές αρχές και κανόνες που ισχύουν στο επίπεδο της Ένωσης αναφορικά με την άσκηση του θεμελιώδους δικαιώματος σε συλλογική δράση  στο πλαίσιο της ελεύθερης εγκατάστασης και ελεύθερης παροχής υπηρεσιών. Ο προτεινόμενος Κανονισμός διασαφηνίζει ότι δεν θα υπάρχει υπεροχή ανάμεσα στο δικαίωμα ανάληψης συλλογικής δράσης και στην ελευθερία παροχής υπηρεσιών.

• Προστασία των εργαζομένων από κινδύνους προερχόμενους από την έκθεση σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία

  Τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία (ΗΜΠ) συναντώνται παντού στην καθημερινή μας ζωή, στο σπίτι, στην αναψυχή και στο εργασιακό περιβάλλον. Η έκθεση σε υψηλά επίπεδα ΗΜΠ σε βιομηχανικές, ιατρικές, ερευνητικές ή άλλες δραστηριότητες μπορεί να προκαλέσει βλάβες  στην υγεία των εργαζομένων και, ως εκ τούτου, είναι αναγκαία η επιβολή περιορισμών στα επίπεδα έκθεσης και η λήψη προστατευτικών μέτρων. Η υφιστάμενη οδηγία για την προστασία των εργαζομένων από τους κινδύνους που προκύπτουν λόγω έκθεσης σε ΗΜΠ υιοθετεί μέτρα που προωθούν τη βελτίωση στην ασφάλεια και υγεία στην εργασία, σε σχέση με βραχυπρόθεσμες δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία των εργαζομένων που εκτίθενται σε ΗΜΠ. Λόγω πρακτικών δυσκολιών στην εφαρμογή της οδηγίας και με σκοπό τη βελτίωση του ρυθμιστικού πλαισίου με τρόπο που να προστατεύει τους πολίτες και να εξυπηρετεί τις επιχειρήσεις, υπό το φως των πιο πρόσφατων ευρημάτων σε ό,τι αφορά την επίδραση της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας στην υγεία, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υιοθέτησε πρόταση η οποία επικαιροποιεί τις πρόνοιες της πιο πάνω οδηγίας. Ειδικότερα, η πρόταση της Επιτροπής τροποποιεί τις οριακές τιμές έκθεσης που αρχικώς πρότεινε η ίδια, ενώ δεν εισαγάγει οριακή τιμή έκθεσης για στατικά μαγνητικά πεδία, που αποτελεί ουσιώδη παράμετρο για τη λειτουργία των μαγνητικών τομογράφων (ΜRI) στον τομέα της υγείας.

• Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση

  Το Ταμείο συστάθηκε αρχικά  για την περίοδο 2007-2013 προκειμένου να παράσχει στην EE ένα μέσο επίδειξης αλληλεγγύης και να στηρίξει τους εργαζομένους που απολύθηκαν κατόπιν μεγάλων αλλαγών στη μορφή του παγκοσμίου εμπορίου που προκάλεσε η παγκοσμιοποίηση.  Έχει στόχο τη διευκόλυνση της επανένταξης στην απασχόληση των εργαζομένων σε περιοχές, κλάδους, επικράτειες ή αγορές εργασίας που κλονίζονται από σοβαρή διαταραχή της οικονομικής δραστηριότητας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε νέα Πρόταση για να εξασφαλιστεί η συνέχιση της λειτουργίας του Ταμείου την επόμενη προγραμματική περίοδο 2014-2020, επεκτείνοντας το πεδίο εφαρμογής του Ταμείου ώστε να περιλάβει και τους γεωργούς.